«Halkın hoşnûdluğunu kazanıp sevinen, Hakk’ın hoşnûdluğundan uzak ve yoksun kalır.» Zira halkın övgü ve yergisi öyle bir rüzgârdır ki; ağızdan çıkar, havaya karışır ve silinip gider. Öyleyse, İnsanların övgü ve kınamalarına iltifat eden kişi, onların i’tikâd ve inkârına güvenip, i’tibâr etmiş olur ki, böylesi, Allah’tan gafil ve O’ndan yüzçevirmiş demektir. Bunlar, körkütük cehalet ve gaflet karanlıklarında hiçbirşey yapamadan kalırlar.
